Ukala sessizliğim karşısında,
Anlatırken hayatından kareler,
Tüm konuşmanda duyduğum sadece,
Seçtiğim güzel kelimeler..
Çünkü tercihim sessizliğin olurdu..
Birbirinden ayrı zamanlara ait,
Apayrı olayların,
Kötü olanlarını konu alan,
Kompozisyon yarışmasında,
Gösterdiğin üstün başarı,
Canımı yakar,
Kendine sakla medarıiftiharı..
Olaylar ayrı olmasına rağmen,
Birleştirip adına da ayrılık,
Dediğin ironik zırvayı,
Şiirini baştan sona ezberleyebilmiş,
İlkokul talebesi gibi,
Tek bir ışığın yanmadığı,
Üç oda bir salon hafızandan,
Okurken karşımda yüksek tonda,
Tercihim sessizliğin olurdu..
Bozuk televizyon havasında,
Görüntü var ses yok olsaydı durum..
Ben yok olurdum zaten,
Bozuk olanı tamir etmemem,
Çok eskiden kalma huyum..
Ama başarılı bir ayrılık oldu,
Sen hıçkırarak ağladın,
Kendini tren hisset diye,
Hayvan taklidi yaptım..
Çoluk çocuk tüm klişe cümleler,
Sağolsunlar onlar da geldiler..
Ucundan şiddete temayül geldi,
Lakin kılımıza zarar veremezdik..
Sonra da sen bastın gittin..
Her şey tam olsun diye,
Biraz daha oturdum yerimde..
Halbuki;
Tercihim sessizliğin olurdu
Elin elimde çıkıp gitmek,
Her seferinde seni teslim etmek,
Zorunda kaldığım,
O sinir bozucu kapı önünde,
Görüşürüz deyip seni öpmek..
Fakat;
Yönetmenin makasladığı,
Mutlu sonlarla dolu,
Kısa metraj bir filmdi bu..
Başroldeki adam kötüydü,
Adam hak etti ve terk edildi..
Hepsi adamın kusuruydu,
Dört dörtlük bir ayrılık oldu..
Oğuzhan..
