Bugün birikmiş bir kaç şiiri yazmak istedim.. Aslında onları kendime saklamıştım. Çünkü O’na gönderecektim. Lakin O’nsuzlukla oluşmuş yaralarıma, O’nun bile derman olamayacağını anladım.. Benim için artık gönderilmeyecek bir mektup olduklarına göre okuyup da beğenen olursa, mutlu olsun istedim.. Bilmiyorum tabii kaçınız hüzünlü anılarınızla yüzleşince mutlu olur.. Ama unutmayın; Siz yaşadıklarınızla varsınız.. Fazla geldiyse özür dilerim..
Sahipsiz Dörtlük
Kelimeler kifâyetsiz
Düşündüklerim sessiz
Senin kalbin bensiz
Benim yüreğim kimsesiz..
Suçlu
Yağmurda ıslanan bir ağaç,
Ya da ıslanmış bir kedi gibiyim..
Tarifsizim yine bu akşam..
Tasvir edilemeyen bir manzara misali..
Sesimi duymayan gecelerse
Sanki birer pusu..
Benim suskunluğum değil,
Bu konuşamayan dilim suçlu..
İstanbul
Hüzün ancak böylesi bir güzele yakışabilir
Bükük dudakları ve dökülen gözyaşları
Çehresindeki nemli gözleri,
Ağlamaktan titreyen sesi..
Gözlerinden dökülen pırlantaları yine yağmur olmuş..
Sordum derdini,
O da sensizliğine ağlıyormuş..
Teselli etmek istedim
Yaklaştım, adını sordum..
Meğersem O;
Meşhur İstanbulmuş..
Beni Bulamazsın
Kendimce küçük mutluluklar yaratır,
Onlarda kaybolurum..
Kimselerin duymadığı sesini duyar,
Dertlerine derman olurum..
Varlığında kendimi bulur,
Kalan yarımı tamamlarım..
Varolan tüm gücünle çabalarsın,
Ama sen beni bulamazsın..
Oğuzhan..
