Sel alacak şehrimi yine..
Biliyorum, kaderim geçinemez talihimle,
İsyanım yok ama üzülüyorum işte..
Dert yanıyorum onlara;
Benim hüzünlü bulutlarım..
Kırılan umutlarım, nafile mutluluğum
Ama yağmur yağsın istemiyorum…
Oğuzhan..
Kalp Dediğin Yeşerir mi?
Gözlerinden dökülen yaşlar ıslatmıyorsa kalbini, ağlama.. Belki gözlerin birer yağmur bulutu ya da çağlayan bir ırmak.. Buna ses edememem ama düşün biraz; yaşlar kalbini ıslatmıyorsa akmasının alemi ne? Hiç aşık olmadığın birisine “aşkım” dedin mi? Dediysen yazık sana. Kendinden uzaklaşmak için sefil bir yol seçmişsin.. Böyle devam etme.. Hissettiklerin neyse gözünden damlayanlar da onlar olsun, ağzından dökülenler de.. Hem daha az üzülürsün, hem daha az üzersin.. O yüzden ancak kalbini ıslatan yaşlara sahipsen ağlayabilirsin umarsızca.. Gerisiyse yalan, saçma ve uydurma.. En azından kalbine yalan konuşma.. Fakat niyetin kötüyse, hiç durma.. Acı hançerini saplayabileceğin milyonlarca kalp varken boş oturma.. Yalan da olsa ağla, “aşkım” de aşık olmadığın insanlara.. Senin yolun da buymuş demek ki.. Tercihine saygı duyarım ama tercih ettiğine değil, kusuruma bakma.. Şimdi sorabilirsin bana “insan sadece üzüldüğünde mi ağlar?” Hayır tabii ki de.. Fakat benim derdim gözyaşıyla.. İstersen köpekler kadar pişman olduğundan ağla ya da sevinçten ağlayarak bağar ortalıkta.. Her iki durumda da, yaşlar ıslatmıyorsa kalbini, boşuna.. Su görmeden yeşerir mi kalp? Söylesene bana..
Not: Şiirden ziyade biraz da başınızı ağrıtmak istedim yazdığım yazıyla. Lütfen bağışlayın. Okuyan sayısının az olmasından mütevellit ağrıyan baş sayısının da az olma ihtimali göz önünde bulundurulduğunda bunu dert edinmem yersiz gibi gözükebilir ama ben kimseye zarar vermek istemem. Umarım anlatabilmişimdir derdimi.. (:
Oğuzhan..
Ağustos 25th, 2011 at 07:49
cok hos…
tsk ederiz. :)