Yağmurda yürürdüm eskiden,
Islanırken gözyaşlarım belli olmuyor diye..
Artık ıslanmaya değecek yağmurlar yağmaz oldu bu şehre,
Ben de vazgeçtim ağlamayı öğreten aşklardan,
Bir zamanlar macun şekerinden zevk aldığım gibi..
Bindiğim trenler de mutluluk taşımıyor artık..
“Neden bu şehirdesin hâlâ” diye soruyor defne ağacı..
Sen ki dertli defne ağacı, tattın mı hiç acıyı..?
Ne bilirsin ki dert dinleyip kök salmaktan başka?
Bense büyük dalgaları ustalıkla aşan, amatör bir tayfa..
Oğuzhan
Haziran 19th, 2007 at 17:00
diğerlerinden daha frklı geldi sanki ama bunun da tadı başka olmuş be ozzyy.hiç tükenmesin bu güzel şey…