Sonunda bulduk,
Sığınacak bir liman,
Ama denizi de terk etmek istemedik,
Özgürlüğümüzü de..
Karanlıktı kurtulmaya çalıştığımız,
ve korktuğumuz gel-git..
Dileğin aksi olsa da,
Kalamazdık fazla..
Lakin şimdi su duruldu,
Bizim için vakit doldu..
Kusurumuza bakma,
Beklenilen bir ayrılıktı,
Az önce gün doğdu..
Oğuzhan..
Haziran 7th, 2010 at 23:08
beklenmesin artık ayrılık.. mutluluktan aksın gözyaşları.. limanım ben demesin aslında sadece yel olan.. demesin esip geçecekse.. ısıtmasın beni sonradan üşütecekse.. ya da ben de yel olayım.. hiç kavuşamayalım.. kavuşamayacağımızı bilelim.. kapayalım gözlerimizi.. eselim.. ne doğsun gün bize.. ne de batsın.. bilmeyelim..